2017

In 2017 dragen wij het gedicht Doodenmarsch van Clara Eggink (Utrecht, 18 April 1906 –  3 Maart 1991 te Scheveningen) voor.

Doodenmarsch
door Clara Eggink

Ik waag mij haast niet in die straat,
Waar gloeiend puin in ‘t donker staat.
De wind loeit om een bouwvaltop,
Een schelle vlam schiet suizend op,
Belichtend, als in spotternij,
De resten van wat huisgerei.
Hier vond wie daaglijks nam en gaf
Een ruw en eindloos massagraf.
Het werk van hersens, hand en lust,
Is even grondig uitgebluscht.
Ik wend mij naar den waterkant,
De schepen liggen leeggebrand,
Het water, d’eeuwenoude baan
Voert bloed en roet naar d’oceaan.
Daar staat de dood nog op de brug,
Een zwarte schaduw, recht van rug.
Och broeders, hij bleef ongedeerd,
Terwijl Uw schim hier langs marcheert,
Links, rechts……Maar als die stad weer is herbouwd
Van staal en glas en steen en hout,
Die kleine wereld is hersteld,
Bolwerk van koopwaar, zee en geld,
Als er gewerkt weer wordt op de asch
Van wie voor kort hier werkend was –
Dan zullen nog bij nieuwe maan
Uw schimmen door de straten gaan.
Links, rechts……